αυτό είναι το συμπέρασμα ιταλών επιστημόνων μετά από μια μετα-ανάλυση μελετών που εξέτασαν τη συνδυασμένη κατανάλωση αυτών των δύο φυτικών θεραπειών.

η βερβερίνη βρίσκεται φυσικά σε φαρμακευτικά φυτά όπως το χρυσόφωτο και το σταφύλι του όρεγκον, ενώ η σιλυμαρίνη βρίσκεται στους σπόρους του φυτού γαϊδουράγκαθου.

οι επιστήμονες εξέτασαν τα ευρήματα πέντε τυχαιοποιημένων, διπλά τυφλών, ελεγχόμενων με εικονικό φάρμακο κλινικών δοκιμών (rcts) – που θεωρούνται το χρυσό πρότυπο των αποδεικτικών στοιχείων. τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ταυτόχρονη κατανάλωση βερβερίνης και σιλυμαρίνης συσχετίστηκε με σημαντικές βελτιώσεις σε πολλές μετρήσεις χοληστερόλης.

τα ευρήματα, τα οποία έδειξαν ότι ο συνδυασμός συσχετίστηκε με μειώσεις της ολικής χοληστερόλης κατά 25 mg/dl, των τριγλυκεριδίων κατά 28 mg/dl και της ldl χοληστερόλης κατά 29 mg/dl, ενώ τα επίπεδα της hdl χοληστερόλης αυξήθηκαν κατά 6 mg/dl. , δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό phytotherapy research.

εκτός από αυτά τα οφέλη, τα δεδομένα έδειξαν επίσης ότι ο συνδυασμός βοτάνων που παρήγαγε παρατηρήθηκαν σημαντικές μειώσεις στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, με μέσες μειώσεις 7,5 mg/dl.

συνεργιστικό αποτέλεσμα

τα δεδομένα δείχνουν ότι τα δύο φυτικά φάρμακα λειτουργούν καλύτερα μαζί.

«η αποτελεσματικότητα [berberine] στη μείωση των λιπιδίων στον άνθρωπο είναι πολύ γνωστή και σίγουρα επιβεβαιώνεται από μια προηγούμενη μετα-ανάλυση 27 κλινικών μελετών με συνολικά 2.569 συμμετέχοντες», γράφουν οι επιστήμονες από τα πανεπιστήμια της μπολόνια, της λ' άκουιλα και του παλέρμο στην ιταλία. .

«σε σύγκριση με αυτή τη μετα-ανάλυση, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η προσθήκη σιλυμαρίνης στη [berberine] μπορεί να βελτιώσει τη θετική της επίδραση στον μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης στον άνθρωπο, επιτρέποντας τη χορήγηση χαμηλότερων δόσεων [berberine] και κατά συνέπεια μειώνοντας ο σχετικός κίνδυνος γαστρεντερικής δυσφορίας που είναι αποδεδειγμένα δοσοεξαρτώμενος.

«στην πραγματικότητα, οι εκτιμήσεις σχετικά με την ανεκτικότητα των χαμηλών δόσεων [berberine] μπορεί επίσης να έχουν σημαντικές κλινικές επιπτώσεις, επειδή είναι ευρέως γνωστό ότι η υπερχοληστερολαιμία είναι μια ασυμπτωματική κλινική κατάσταση στην οποία η συμμόρφωση και η επιμονή στα συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη μείωση των λιπιδίων είναι σχετικά χαμηλή. και τα ποσοστά διακοπής είναι ακόμη υψηλότερα παρουσία ανεπιθύμητων ενεργειών ή φαρμακευτικών αντιδράσεων.

οι μελέτες που αναλύθηκαν περιελάμβαναν δεδομένα από 497 άτομα και η διάρκεια των μελετών ήταν από τρεις έως 12 μήνες. οι δόσεις βερβερίνης ήταν 500 ή 1.000 mg/ημέρα. οι δόσεις της σιλυμαρίνης ήταν είτε 105 είτε 210 mg/ημέρα.